Powiedziane 1…
„Nie fascynują mnie góry, nigdy pewnie nie zrozumiem pasji alpinistów, a nawet zwyczajnych turystów odnajdujących radość w przemierzaniu górskich szlaków. Przyglądając się jednak fotografiom, trudno nie ulec w jakiś sposób urokowi Eigeru i jego północnej, przez wiele lat niezdobytej i zabójczej, ściany. Jest w tym widoku coś niepokojącego, upiornego, a jednocześnie szlachetnie pięknego, poetyckiego. Groza i piękno.” – Marta Brzezińska
„Gdy się ma za sobą sporo lat życia, to naturalną koleją rzeczy ogarnia człowieka niebezpieczna potrzeba opowiedzenia, co tak naprawdę się myśli i się czuje. Uff! Żeby wreszcie "wykrzyczeć" swoją prawdę, swój ból, swoje szczęście, swoje życie, a w ostateczności - po prostu siebie.
Im bliżej końca, tym bardziej natarczywa wydaje się ta potrzeba. Trudno się od niej uwolnić. Problem w tym, żeby nie popaść w grafomanię, egzaltację i złudne poczucie, że kogokolwiek – poza mną samym – może to podniecać. Nic z tych rzeczy! Bozia na szczęście dała mi rozum i ja to wiem. Chociaż... Czy na pewno?
Zwracam się do tych kilku, kilkunastu, kilkudziesięciu, może nieco więcej Czytelników tego tekstu: czy zdarzyło się wam kiedykolwiek w zawierusze codzienności, że nagle, w ułamku sekundy, ogarnęło was obezwładniające poczucie bezsensu? Bezsensu egzystencjalnego? Bezsensu fizycznie namacalnego? Bezsensu odbierającego oddech? Zdarzyło się wam?...” – Andrzej Nowakowski
„Jak ktoś nosi wielkiego orła na piersi i ciągle krzyczy tylko: duma, duma! to znaczy, że ma poważny kłopot ze swoją tożsamością. Ona jest jakby niejasna. Może oni się naprawdę czują Ruskimi i tak krzyczą, żeby inni ich za Polaków brali?
Ja się urodziłem Polakiem i czuję się Polakiem. Ciężko mi być z tego dumnym, bo sam sobie na to nie zasłużyłem, tak po prostu jest. Wydaje mi się, że niektórzy mają jakiś kłopot ze swoją polskością. Ja mówię po polsku, myślę po polsku, polskość jest dla mnie oczywistością. A dumny to mogę być najwyżej z tego, co sam z tą polskością, która została mi dana, zrobiłem. Ale i tutaj jestem dość ostrożny.” – Andrzej Stasiuk
„Zawsze byłem optymistą i nadal jestem. Problem w tym, że nie widać partii politycznej z nowym spojrzeniem na różne sprawy, wrażliwej społecznie a jednocześnie przestrzegającej prawa. O profilu chadeckim, ale bez chrześcijaństwa w nazwie. Uznającej, że wartości płynące z Ewangelii są ważne a zarazem nieplanującej moralności w wydaniu katolickim wpychać na siłę do przepisów prawa. Jeżeli wróci PO, które dostało nauczkę może będzie mądrzejsze, ale mimo wszystko będzie to jajeczko częściowo nieświeże. A jeżeli duże wpływy zdobędą panowie w czarnych mundurkach, to chroń nas Boże.” – Adam Strzembosz
„Oczekujemy od nauki, że będzie obiektywna, że będzie nam mówiła, jak jest. A w przypadku dziejów jak było, jak to naprawdę było. Problem jest jednak taki, pan jako człowiek zajmujący się współczesnością i piszący o niej, wie o tym doskonale, że nawet na pytanie o to, co teraz dzieje się w tym kraju, nie ma jednej odpowiedzi. Zależnie od tego, kogo pan zapyta, po jakie źródło sięgnie, będzie ich wiele i będą różne. Podobnie jest w historiografii. Jest wprawdzie pewna liczba historyków, którzy twierdzą, że mówią, jak naprawdę było. Ale myślę, że i wśród nich narosło przekonanie charakterystyczne dla nauk społecznych. Świadomość tego, że perspektywa poznawcza wpływa na to, co dostrzegamy. Podczas wykładów z wprowadzenia do socjologii zawsze zadaję studentom takie pytanie: co widzicie, kiedy patrzycie na Tatry? Jeżeli patrzycie z Równi Krupowej, to przed oczami macie co innego, niż kiedy wyjdziecie na Małe Pieniny w Szczawnicy. A jeszcze inny widok będzie, kiedy znajdziecie się w Popradzie lub gdzie indziej.” – Marek Kucia
Wybrał AZH