Kwarantanny czar 5 - siódmy ,ósmy , dziewiąty
Rocznica. Kiedy zakończyła się II wojna?. Światowa zresztą!
Na pytanie o to, kiedy skończyła się II wojna światowa, Brytyjczyk i Rosjanin odpowiedzą inaczej, choć żaden z nich nie będzie się mylił. Równolegle funkcjonują dwa terminy "dnia zwycięstwa". Wszystko przez rosnącą nieufność pomiędzy aliantami, ambicję Stalina i różnicę w czasie. Kreml swój termin traktuje jako świętość i niedawną decyzję polskich władz, aby formalnie dołączyć do grona zwolenników tego "zachodniego" terminu uznał za "rewizjonizm historyczny".
W nocy, 7 maja 1945 roku w Reims, w kwaterze głównej Alianckich Sił Ekspedycyjnych w Europie został podpisany akt bezwarunkowej kapitulacji III Rzeszy. Akt wszedł w życie 8 maja o godzinie 23:01. Dzień ten uznaje się za zakończenie II wojny światowej w Europie.
II wojna światowa – największa wojna światowa w historii, trwająca od 1 września 1939 do 2 września 1945 (w Europie do 8/9 maja 1945). Jej teatr działań wojennych objął prawie całą Europę, wschodnią i południowo-wschodnią Azję, północną Afrykę, część Bliskiego Wschodu i wszystkie oceany. Niektóre epizody wojny rozgrywały się nawet w Arktyce i Ameryce Północnej. Poza większością państw europejskich i ich koloniami, brały w niej udział państwa Ameryki Północnej i Ameryki Południowej oraz Azji. Głównymi stronami konfliktu były państwa Osi i państwa koalicji antyhitlerowskiej (alianci). W wojnie uczestniczyło 1,7 mld ludzi, w tym 110 mln ludzi z bronią. Według różnych szacunków zginęło w niej od 50 do 78 milionów ludzi.
II wojnę światową zakończyły: podpisanie 7 maja 1945 w Reims aktu bezwarunkowej kapitulacji III Rzeszy, z wejściem w życie 8 maja 1945, które zakończyło działania wojenne w Europie i akt bezwarunkowej kapitulacji Japonii podpisany 2 września 1945 na pokładzie pancernika USS Missouri w Zatoce Tokijskiej, który definitywnie zakończył działania wojenne II wojny światowej.
Data zakończenia II wojny światowej w Europie dzieli narody, rządy i historyków. Na Zachodzie Dzień Zwycięstwa obchodzony jest 8 maja. Rosjanie na przekór całemu światu świętują zakończenie Wielkiej Wojny Ojczyźnianej 9 maja.
Siły antyhitlerowskie przygotowywały się do upadku III Rzeszy już od 1943 r. 28 listopada 1943 r. rozpoczęła się pierwsza konferencja przywódców ZSRR, USA i Wielkiej Brytanii w Teheranie, na której sojusznicy ustalili zobowiązania we wspólnej walce z państwami Osi. W czasie tej narady ministrowie spraw zagranicznych Wielkiej Trójki utworzyli Europejską Komisję Doradczą. Jej pierwszym zadaniem było sformułowanie tekstu przyszłej bezwarunkowej kapitulacji III Rzeszy. Do wiosny 1945 r. projekt dokumentu był dopracowywany w Londynie, a kolejne narody, które ucierpiały w wojnie – Czesi, Grecy, Jugosłowianie, Belgowie i Holendrzy – zgłaszały swe postulaty, które miały być uwzględnione w treści kapitulacji III Rzeszy.
Majowe obchody święta zwycięstwa są zawsze polem do dyskusji na temat daty zakończenia II wojny światowej. Rozbieżności te wynikają z dość prozaicznych przyczyn. Walki na froncie europejskim zakończyły się w maju, gdy przedstawiciele hitlerowskich Niemiec podpisali bezwarunkową kapitulację. Tymczasem wojna na Pacyfiku trwała do 2 września i dopiero kapitulacja Japonii przesądziła o całkowitym zakończeniu konfliktu. Przedstawiciele Japonii i Stanów Zjednoczonych sygnowali wtedy bezwzględną kapitulację Kraju Wschodzącego Słońca. O ile w tym wypadku sprawa wydaje się dość oczywista, o tyle nieco więcej kłopotów nastręczają różnice w datach zakończenia wojny na froncie europejskim. Wynikają przede wszystkim z przesunięć godzinowych związanych z różnymi strefami czasowymi występującymi w Niemczech i Związku Radzieckim, ale także z oceny kolejnych aktów prawnych podpisywanych przez przedstawicieli poddającej się III Rzeszy. Już 4 maja 1945 roku marszałek Bernard Law Montgomery odebrał kapitulację admirała Hansa-Georga von Friedeburga. 7 maja w Reims odpowiednie dokumenty sygnował generał Alfred Jodl reprezentujący Naczelne Dowództwo Wehrmachtu. Sposób przyjęcia kapitulacji został jednak oprotestowany przez Sowietów, którzy zażądali sygnowania dokumentu raz jeszcze, tym razem w obecności przedstawicieli czterech mocarstw – Związku Radzieckiego, Stanów Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii i Francji. W rzeczywistości akt podpisania dokumentu, identycznego w treści, powtórzono następnego dnia. Tym razem w odpowiedniej asyście reprezentantów alianckich potęg. Sygnatariuszem kapitulacji był Feldmarszałek Wilhelm Keitel, który złożył swój podpis na dokumencie 8 maja po godzinie 22.00 w Berlinie. Ze względu na dwugodzinne różnice w strefach czasowych w Moskwie było już po północy 9 maja. W efekcie strona radziecka przyjęła, iż zakończenie wojny w Europie należy datować na 9 maja, co doprowadziło do kontrowersji i sporów między historykami oraz różnic w corocznych obchodach rocznicy zakończenia konfliktu. Zamiast komentarza, śpiewał Marc Bernes : Журавли
Czasami myślę że żołnierze
Co z krwawych nie powrócili pól
Nie w ziemi naszej legli swego czasu
A wcielili się w białe żurawie.
Od tamtych lat odległych od tej pory
Lecą i kierują do nas swe przesłanie.
Czyż nie dlatego tak często i smutno
Milkniemy, patrząc w niebo?
Leci, leci po niebie zmęczony klucz żurawi,
Leci we mgle, gdy gaśnie dzień,
I jest w tym szyku przerwa mała
Być może to miejsce dla mnie.
Nadejdzie dzień i wraz z żurawi stadem
Popłynę przez tę samą siną mgłę.
Z niebios jak ptak nawołując
was wszystkich, coście na ziemi zostali.
Wydaje mi się czasem, że żołnierze, ·Co z krwawych nie powrócili pól, ·Nie w ziemi naszej legli swego czasu, ·A wcielili się w białe żurawie
Po rosyjsku brzmi to zdecydowanie lepiej. Posłuchajcie...
AZH