KSU

Bieszczady. Kiedyś, dawno, chociaż się wraca, czytało się „ Łuny w Bieszczadach”. Do dziś ogląda się „Ogniomistrza Kalenia” i słucha  „Deszczu w Cisnej” . No i jak się da to się po prostu jedzie w Bieszczady. Po raz kolejny. A zawsze inaczej. Chyba już nie uda mi się wejść na Opołonek /49°00'07.33"N, 22°51'34.87"E/ ani udać się na Drogę Krzyżową na Tarnicę. Kiedyś wybieraliśmy się tam z Januszem Bartulą. Ale to było kiedyś… Chociaż …    

A na dzisiaj – znalezione w sieci…

”Stojący obecnie na Tarnicy jest już trzecim krzyżem, ale pierwszym, który postawiono "legalnie". Pierwsze dwa zostały postawione w wielkiej tajemnicy. Pierwszy krzyż na Tarnicy  postawiony już w 1979 r. Pomysłodawcą i jednym z wykonawców przedsięwzięcia był ks. Franciszek Rząsa. Ks. Franciszek początkowo po Bieszczadach wędrował jako wikariusz parafii w Polańczyku. Wówczas ubolewał nad tym, że w opustoszałych po akcji "Wisła" Bieszczadach pozostało tak mało krzyży i kapliczek. W 1978 r. zorganizował obóz wędrowny po Bieszczadach. Wówczas rozwieszono kapliczki na Połoninie Wetlińskiej, Caryńskiej, a także na Chryszczatej, nad Jeziorkami Duszatyńskimi i nad Soliną. Niektóre z nich znajdują się tam do dzisiaj.  Rok później, w 1979 r. podczas kolejnego obozu wędrownego, jego uczestnicy wnieśli na Tarnicę dwie rury. To z nich postawili na szczycie pierwszy krzyż o wysokości ok. półtora metra. Obecnie ten krzyż znajduje się na Haliczu. 

Drugi krzyż na Tarnicy. W 1987 r. podczas przygotowań do pielgrzymki Jana Pawła II do Ojczyzny ks. F. Rząsa uznał, że pojawia się dobra okazja do postawienia nowego, większego krzyża na Tarnicy. Miał on upamiętniać wędrówki Karola Wojtyły po Bieszczadach, a szczególnie dzień, w którym przyszły papież stanął na Tarnicy, czyli 5 sierpnia 1953 r.  Całe przedsięwzięcie przygotowano w wielkiej tajemnicy i przy pełnej konspiracji. Projekt 7,5 metrowego krzyża opracował Jerzy Szczepaniak z Rzeszowa, a wykonał go Adam Bała - kowal z Grzegorzówki k. Hyżnego. Pierwsze prace nad krzyżem rozpoczęły się w wielkiej tajemnicy już w styczniu, a zakończyły w kwietniu 1987 r. Krzyż składał się z pięciu elementów, które łatwej było wynieść na szczyt.  W sobotę 6 czerwca 1987 r. późnym wieczorem, pod osłoną nocy, szlakiem turystycznym przez Szeroki Wierch, grupa ponad czterdziestu osób z przewodnikiem z PTTK Rzeszów Zygmuntem Solarskim na czele, zaczęła wnosić na Tarnicę poszczególne elementy potrzebne do postawienia krzyża. Na szczycie stanęli o 4 nad ranem.  Krzyż postawiono przed godz. 5 rano w dniu 7 czerwca 1987 r., czyli w przeddzień rozpoczęcia wizyty Jana Pawła II do Polski. Zaraz po postawieniu krzyża, wraz z pierwszymi promieniami słońca, rozpoczęła się msza święta, podczas której krzyż poświęcono wodą i kropidłem z gałązek czarnej jagody.   Przy krzyżu zamontowano tablicę, na której napis głosił:

"Wznoszę swe oczy ku górom, skądże nadejdzie mi pomoc" (ps. 121)

Tablicę odnowiono 10 lat później w 1997 r.

Trzeci krzyż na Tarnicy. 2 września 2000 r. na Tarnicy postawiono nowy krzyż. Tym razem o metr wyższy od poprzedniego. Krzyż, który stał na szczycie od 1987 r. złamał się pod naporem śniegu i silnych wiatrów wiosną 2000 r. W sezonie letnim i jesiennym trasa na Tarnicę jest najbardziej obleganym szlakiem w całych Bieszczadach, a imponujący krzyż stojący na jej szczycie chyba najczęściej fotografowanym bieszczadzkim krzyżem.  Trzeba przyznać, że ten krzyż najpiękniej prezentuje się zimą, kiedy oszroniony i ośnieżony "pozuje" na tle kobaltowego nieba lub przy wschodach i zachodach słońca.” - ze strony wbieszczady.pl

 Wirtualnie bieszczadował AZH