Kwarantanny czar 9 – wieża Babel
Pamiętacie jak Budka Suflera śpiewała „Nową Wieżę Babel” –
„Ludzie wciąż wędrują wielkim, głośnym stadem,
Z pomieszania mowy słychać jeden głos
Zbudowano drugą, większą Wieżę Babel,
Kto pamięta tamtej, pierwszej wieży los?
Świat się kurczy jak przekłuty balon,
Człowiek też maleje szybko razem z nim,
Przerażony swą niewielką skalą,
Coraz bardziej samotnieje w tłumie tym.”
Znam, nie z autopsji, mimo moich lat rzecz jasna, odpowiedź na postawione w tekście pytanie. Ale mimo to przerażenie ogarnia, jeśli zastanowić się, co robimy z krajem, z ludźmi, z sobą. Wydawałoby się, wielu się wydaje (potwierdza to praktyka ich działania), że półtora i półtora daje trzy. Ale to nie ta filozofia (arytmetyka), bo w sumie to cały tor. Tor! Bo to w najgłupszym z języków. W języku polityków. Przynajmniej w takim, w jakim dzisiaj mówią nasi wybrańcy. Świadomie piszę mówią a nie rozmawiają, bo to przecież zupełnie coś innego. Nic nie znaczy to samo. Nic nie słychać w pierwotnym brzmieniu. Nawet to jak zapisane zostało jeden i pół. Najprościej zwalić na maszynę. Ale ktoś ją przecież zaprogramował. Nie ja. On. No i pozostaje problem NIE DO ROZWIĄZANIA. Co zrobić z sednem? Z istotą. Toczką zrenia. Zasadniczym punktem widzenia. Basic point of view. Kernpunktem. Czy w tym wszystkim kogoś to jeszcze interesuje? Wydaje się, że powinno. Ale tylko wydaje. Bo już chyba nie. No i rzecz niemniej ważna. Ci mali. Najmłodsi. Albo tylko mali, którzy patrzą i uczą się. A ci na styku. Będą tacy sami?! Jak patrzę na tych dzisiejszych trzydziesto czy czterdziestoletnich hunwejbinów nie czuję specjalnej nadziei na przyszłość. Ładni. Pachnący. Bez skrupułów. Co prawda przypomina to trochę, może więcej niż trochę aforyzm Daniela Boorstina - Nie spieraj się z idiotą, ktoś patrzący z boku mógłby was pomylić. Ale przecież przykład idzie z góry. A przynajmniej z telewizji. A dzisiaj czasu dużo. Szkoła zamknięta. Trzeba, nawet należy patrzeć w internet. Bo to mądrość wszelaka. Już bardzo dawno pan Wojciech Młynarski stwierdził „Ludzie to lubią, ludzie to kupią, byle na chama, byle głośno, byle głupio.” Wiedział co mówi. Przewidział przyszłość?! Dzisiaj (wczoraj też) dla niektórych stało się to regułą działania. Co będzie dalej? Wczoraj odbył się monolog na dwa mikrofony. Co to miało wspólnego z debatą? Może definicja pomoże –„Debata (franc. débat od débattre, roztrząsać, z łac. bat(t)uere, uderzać, rozbijać na kawałki) – dyskusja o sformalizowanej formie, która dotyczy wyboru najlepszego rozwiązania omawianego problemu lub sprawy, mająca miejsce najczęściej w większym gronie osób, np. na zebraniu, posiedzeniu, zgromadzeniu, zjeździe.”. Chyba niezbyt wiele ( dobra – bez eufemizmów) wcale nie miało to nic wspólnego z Debatą oksfordzką (debata uniwersytecka – rodzaj debaty, w której zdecydowanie zabronione jest obrażanie bądź wyśmiewanie mówców strony przeciwnej. Zadaniem debaty jest dyskusja nad tezą. Debatują przeciwnicy tezy oraz jej obrońcy. Przewodniczy im marszałek, który ma do pomocy sekretarza czuwającego nad czasem i kolejnością wypowiedzi. Typ debaty pochodzi z Uniwersytetu Oksfordzkiego. Dzisiaj , dzień po tak zwanej de… imieniny obchodzą Cyryl i Metody. „31 grudnia 1980 r., w liście apostolskim „Egregiae virtutis”, Ojciec Święty Jan Paweł II ogłosił Świętych Cyryla i Metodego współpatronami Europy - obok św. Benedykta. Zamiarem Papieża było ukazanie obu świętych jako patronów ruchu ekumenicznego, mającego na uwadze powrót do utraconej jedności Kościoła. Święci współpatronowie Europy ukazują, że tradycje Wschodu i Zachodu można pielęgnować odrębnie, z zachowaniem jedności.”. Jakoś mi się zdaje, że określenie sprzed jakiegoś pół wieku dobrze pasuje (nie tłumaczy, bo nie da się tego wyłożyć) do tej sytuacji - Cyryl jak Cyryl, ale te Metody! Może warto przypomnieć…
AZH